Umowa kupna-sprzedaży mieszkania

Mieszkanie – czy to z rynku pierwotnego, czy wtórnego – bardzo często stanowi przedmiot umowy kupna-sprzedaży. O czym należy pamiętać przy jej zawieraniu? Jakie elementy powinny się w niej znaleźć?

Z notariuszem czy bez?

Co do zasady umowa kupna-sprzedaży mieszkania musi mieć formę aktu notarialnego – tak wynika z obowiązujących przepisów. Dotyczy to jednakże umowy finalnej. Strony zawierają też zazwyczaj umowę przedwstępną – w tym przypadku wizyta u notariusza nie jest obligatoryjna, choć oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby i ją spisać u notariusza. Można mieć wówczas pewność, że spełni ona wszystkie wymogi formalne.

Umowa przedwstępna – ważne aspekty

Umowa przedwstępna może być umową z zaliczką i zadatkiem. Różnica pomiędzy nimi jest duża. Zaliczka to część ceny – kupujący otrzymuje ją z powrotem w całości, jeżeli nie dojdzie do zawarcia umowy finalnej (nie ma tu znaczenia, czyja to wina). Co zaś się tyczy zadatku, to sprzedający nie musu go zwracać, jeżeli do ostatecznej transakcji nie doszło z winy kupującego, bo np. nie załatwił kredytu i nie ma pieniędzy na zakup. Natomiast gdy to sprzedający zawini, zadatek jest przez niego zwracany kupującemu w podwójnej wysokości.

W umowie przedwstępnej nie może zabraknąć poniższych elementów:

– określenie stron umowy i ich danych,

– informacje o lokalu będącym przedmiotem (lokalizacja, adres, powierzchnia etc.),

– określenie formy własności mieszkania plus informacja o tym, czy nieruchomość objęta jest współwłasnością bądź wspólnością małżeńską,

– wskazanie dokumentu, który określa prawo własności sprzedającego do mieszkania,

– cena sprzedaży,

– zastrzeżenie zadatku lub zaliczki,,

– oświadczenie sprzedającego o tym, że mieszkanie nie jest obciążone prawami osób trzecich i nie posiada żadnych zadłużeń,

– potwierdzenie sprzedającego o odebraniu zapłaty.

Nie ma narzuconego odgórnie wzoru takiego dokumentu. Poniżej zamieszczony jest przykładowy wzór umowy przedwstępnej z zadatkiem:

Zobacz również:

Umowa finalna u notariusza

W celu spisania ostatecznej umowy kupna-sprzedaży trzeba udać się do notariusza i dostarczyć mu niezbędne dokumenty takie jak: dowody osobiste, odpis z księgi wieczystej nieruchomości oraz tytuł prawny nabycia nieruchomości przez jej właściciela. Notariusz może zażądać przedłożenia również i innych dokumentów. Kupujący i sprzedawca nie muszą przygotowywać umowy, ponieważ tym zajmuje się notariusz. W końcowej umowie znajduje się mniej więcej to samo, co w umowie przedwstępnej.

Podpisanie umowy oznacza dodatkowe koszty, które z reguły ponosi nabywca. Mowa tutaj o opłatach notarialnych oraz o podatku od umów cywilnoprawnych. Do tego dochodzą jeszcze  opłaty sądowe za założenie księgi wieczystej, wpis nowego właściciela nieruchomości i ustanowienie hipoteki. Kosztuje również wypis aktu notarialnego.

Jeżeli nieruchomość mieszkalna została nabyta na potrzeby działalności gospodarczej, można ująć ją w kosztach firmowych, ale tylko wtedy, gdy umowę zawarto w celu zachowania, uzyskania lub zabezpieczenie źródła przychodów. Umowę można uznać za dowód księgowy, jeśli odpowiada formalnym wymogom (spisana u notariusza spełnia te kryteria).

 

Facebook Comments

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *